در مورد مهران، وزیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقا، جیمز کلورلی  claimed to a member of Parliament  ، در صحبت با یکی از نمایندگان مجلس مدعی شد  که مهران رئوف درخواست کمک کنسولی نکرده است. لیز تراس، وزیر امور خارجه در پاسخ به سوالی درباره پرونده مهران به طور ضمنی گفت که مهران درخواست کرده است پرونده او علنی نشود: « من باید به درخواست افراد مبنی بر مطرح نشدن علنی پرونده آنها احترام بگذارم. به همین دلیل است که ما به طور علنی فقط از افرادی که درخواست کرده اند نامشان ذکر شود نام می بریم.» (به  Guardian و IranWire  مراجعه کنید)

من به عنوان نماینده رسمی مهران به صراحت می توانم بگویم که هیچ یک از این گفته ها صحت ندارد.

خانواده و دوستان مهران به درستی به وزارت خارجه اطلاع دادند که باید پرونده مهران را با مقامات ایرانی در میان بگذارند تا آزادی او را تضمین کنند. آنها اعلام نکردند که پرونده او نباید علنی شود و از من به عنوان نماینده خود نام بردند. از آن زمان، من (و همچنین سازمان عفو بین‌الملل) با وزارت خارجه در تماس بوده‌ایم و آنها را تحت فشار قرار داده‌ایم تا هر کاری که ممکن است برای آزادی مهران انجام دهند.

(من از وزیر خارجه خانم لیز تراس هم می‌پرسم که چرا می‌گوید مهران نمی‌خواست پرونده‌اش علنی شود؟ مهران ماه‌ها پس از دستگیری‌اش در اکتبر 2020 در سلول انفرادی نگهداری شد و از داشتن وکیل مستقل حقوقی محروم شد. آیا هیچ مقام انگلیسی برای اطلاع از خواسته‌های مهران به ملاقات او رفت؟)

علیرغم ادعای وزارت خارجه پس از دستگیری او که: «ما به تمام تلاش خود برای حمایت از مهران و خانواده‌اش ادامه  داده و این پرونده را به دست عالیترین مقام مسئول خود می دهیم.» عفو بین‌الملل اعلام کرده است که هیچ اقدامی از جانب دولت بریتانیا برای مهران در ایران صورت نگرفته است.

پرونده‌های این پنج شهروند ایرانی-انگلیسی ممکن است یکسان نبوده باشد، اما همه آنها به‌طور غیرقانونی دستگیر و بدون تشریفات قانونی زندانی شده‌اند و هیچ ‌یک از آنها حتی چیزی شبیه محاکمه عادلانه و علنی را تجربه نکرده اند . همه تحت رفتارهای وحشیانه و غیرانسانی از جمله مواردی از شکنجه در سلول های انفرادی قرار گرفته اند. فقط کافی است روایت‌های دلخراش گاردین از زندانی شدن انوشه عاشوری Anoosheh Ashoori  و آکادمیسین بریتانیایی-استرالیایی کایلی مور-گیلبرت  Kylie Moore-Gilbert   را بخوانید تا متوجه بی‌عدالتی‌های غیرقابل تحملی شوید که اکنون علیه افراد دوتابعیتی و زندانیان سیاسی زندانی در ایران انجام می‌شود.

برخورد با مهران رئوف 65 ساله بطور خاص بسیار شدیدتر بوده است. عفو بین‌الملل او را زندانی عقیدتی معرفی کرده است که از 16 اکتبر 2020، صرفاً به دلیل استفاده مسالمت‌آمیز از حق آزادی بیان و اجتماع، از جمله حمایت از حقوق کارگران،به طور خودسرانه در زندان اوین تهران نگهداری می شود. عفو بین الملل خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط او شد.

در بولتن اقدام فوری سازمان عفو بین الملل در 5 نوامبر 2021، 5 November 2021 Urgent Action bulletin  در میان سایر موارد سوء استفاده، مشخص شد که مهران:

• در سلول انفرادی طولانی مدت نگهداری می شود.
• تحت شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها از جمله تهدید به آسیب رساندن به او در صورت عدم همکاری و نگهداشتن او در اتاقی با چراغ‌های روشن 24 ساعته که باعث ناراحتی روحی او می‌شد.
• پس از یک محاکمه به شدت ناعادلانه، که در آن او و سایر متهمانش از حق دفاع کافی و ارتباط با وکیل خود قبل از اولین جلسه محاکمه در 28 آوریل محروم شدند. او در طول دادگاه از ملاقات با وکیلش منع شد و تنها در طول جلسات با وکیلش ملاقات کرد.

وضعیت مهران، از جمله توانایی او در برقراری ارتباط با دنیای خارج، به دلیل نداشتن خانواده نزدیک در ایران، همچنین این واقعیت دشوارتر شده است چرا که وکیل ایرانی اش نیز دستگیر و زندانی شد ( او اکنون آزاد شده است). جمهوری اسلامی فضای رعب و وحشت را به سراسر جامعه تحمیل کرده است و هر کسی که جرأت کند صدای زندانیان ایران و حقیقت شرایط آنها را به جهان خارج برساند، تهدید می کند.

من از دولت و وزارت امور خارجه انگلیس می‌پرسم: چرا هر کاری که در توان دارید انجام نمی‌دهید تا شهروندی را که مسئول آن هستید از این رفتار غیرانسانی، غیرقانونی و وحشیانه رها کنید، به‌ویژه اکنون که اختلاف مالی بین انگلیس و ایران حل شده است ؟

بیش از 100 اتحادیه کارگری، تشکل های کارگری، گروه های  طرفدار حقوق بشر در سراسر جهان خواستار آزادی مهران شدند.

برخلاف سکوت دولت انگلیس، بیش از 100 اتحادیه کارگری، سازمان کارگری و گروه حقوق بشری از سراسر جهان خواستار آزادی مهران شده‌اند. اعضای خانواده‌ها، افراد و سازمان‌های نگران، دوباره در سطح جهانی، به رفتار ایران با زندانیان اعتراض کرده‌اند. به عنوان مثال، در سپتامبر 2020، دانشگاهیان برجسته با انتشار «نامه‌ای سرگشاده درباره ادامه بازداشت افراد دوتابعیتی ایرانی» Open Letter on the Continued Detention of Iranian Dual-Nationals ، از ایران خواستند «تمام دوتابعیتی‌های بی‌گناهی را که خودسرانه در ایران بازداشت می‌شوند آزاد کند و به بی‌عدالتی علیه آنها و خانواده‌هایشان پایان دهد.»

در بهار 2021، یک درخواست اضطراری «زندگی زندانیان سیاسی ایران در خطر است – ما باید همین الان دست به اقدام بزینم!» The Lives of Iran’s Political Prisoners Hang in the Balance – We Must ACT NOW! خواستار آزادی همه زندانیان سیاسی ایران، از جمله «اتباع دوتابعیتی از اروپا، استرالیا و ایالات متحده… که در «بند سیاسی» زندان بدنام اوین در تهران، بازداشت هستند». با ذکر یک نمونه از مهران رئوف. این درخواست اضطراری توسط نزدیک به 3500 نفر از 40 کشور جهان (از جمله آلمان، فرانسه و انگلیس) از جمله زندانیان سیاسی سابق، برندگان جایزه نوبل شیرین عبادی و جودی ویلیامز و صداهای وجدان برجسته از جمله کورنل وست، نوام چامسکی، گلوریا استاینم، دانیل السبرگ، آریل دورفمن و ریموند لوتا، امضا شده و به صورت آگهی تمام صفحه در پشت جلد شماره تابستان2021  Summer 2021 issue of the prestigious New York Review of Books منتشر شد. سایر امضاکنندگان شامل شری ایزدی، همسر انوشه عاشوری، دختر او الیکا و پسر او آریان؛ مریم کلارن، دختر ناهید تقوی، تبعه ایرانی- آلمانی زندانی، و همچنین جنبش حمایت از زندانیان سیاسی قفس را بسوزان/رها کن پرندگان را، Burn the Cage/Free the Birds  هستند. درخواست اضطراری به فارسی، ترکی، فرانسوی، اسپانیایی و آلمانی ترجمه شده است.

من به این تلاش‌ها و تلاش‌های دیگر درود می‌فرستم و از طرف مهران رئوف مجدداً تقاضا می‌کنم: دولت انگلیس و وزارت خارجه انگلیس برای کمک کامل کنسولی به مهران رئوف گام‌های فوری بردارند و از جمهوری اسلامی ایران بخواهند که او را فورا آزاد کند.

همچنین از همه مردم عدالتخواه می‌خواهم که با دولت انگلیس تماس گرفته و از دولت انگلیس می‌خواهم تا برای آزادی شهروندان زندانی انگلیسی مهران رئوف، مراد طاهباز و شهرام شیرخانی هر آنچه در توان دارد انجام دهد.

الیزابت تراس، وزیر امور خارجه

ایمیل: elizabeth.truss.mp@parliament.uk

تلفن: +44 01842 766155

به: الیزابت تراس، Elizabeth Truss, House of Commons, London, SW1A 0AA ، بنویسید.

توییتر @trussliz

وزارت خارجه / FCDO

ایمیل: fcdo.correspondence@fcdo.gov.uk

تلفن: +44 02070 085000

ارسال به   King Charles Street, London, SW1A 2AH, United Kingdom

توییتر @FCDOGovUK

***

تماس: ستار رحمانی

ایمیل: satarahmani@hotmail.com

موبایل: +44 7757 593255

کمپین اضطراری بین المللی برای آزادی زندانیان سیاسی ایران: Press@FreeIransPoliticalPrisonersNow.org

توییتر @IranPrisonEmerg

اورست می‌گوید:« حبس دو تابعیتی ها، نامشروع بودن جمهوری اسلامی ایران و دستگاه سرکوبگر آن را برملا می‌کند. آزادی نازنین و انوشه قدرت اعتراضات را نشان می‌دهد:  مبارزه اعضای خانواده، افراد با وجدان و سازمان‌های مختلف در سطح جهان بخصوص و مسئله مذاکرات برجام و مانورهای دولت های درگیر برای آزادی آنها تلاقی پیدا کرد. اما ما دیگر دو تابعیتی ها یا صدها زندانی سیاسی را که هنوز از سیاه چال های ایران رها نشده اند را فراموش نمی کنیم!»

این لحظه پژواک فریاد های جهانی برای آزادی حداقل 17 زندانی دوتابعیتی باقیمانده و برای همه زندانیان سیاسی ایران است که زندگی آنها در خطر است از جمله با امضا و انتشار فراخوان اضطراری کمپین..به گفته عفو بین الملل، مرگ اخیر شکرالله جبلی زندانی 82 ساله ایرانی- استرالیایی پس از ماه ها شکنجه و ممانعت از مراقبت های پزشکی بر این واقعیت فوری تاکید می کند.  

نازنین زاغری رتکلیف در کنفرانس مطبوعاتی پس از آزادی خود خواستار آزادی بقیه زندانیان شد و گفت: « دیگر دو تابعیتی‌ها، اعضای گروه‌های مذهبی، یا زندانیان عقیدتی و افراد زیادی هستند که نامشان را نمی‌دانیم  که در زندان های ایران رنج می‌برند... » او ادامه داد:بدون آزادی آنها "معنای آزادی هرگز کامل نخواهد شد."

الیکا عاشوری، دختر انوشه عاشوری و یکی از امضاکنندگان کمپین اضطراری، به گاردین می‌گوید:«هنوز هم افراد دوتابعیتی دیگری در بازداشت هستند. تا زمانی که به علت اصلی این مشکل نرسیم، نمی‌توانیم از وقوع این موارد در آینده جلوگیری کنیم.»

دیگر زندانیان دوتابعیتی ایران و بریتانیا باید همین حالا آزاد شوند! چرا وزیر خارجه انگلیس از صحبت در مورد پرونده مهران رئوف خودداری می کند؟

فوریت این وضعیت با این واقعیت برجسته می شود که سه شهروند ایرانی-بریتانیایی زندانی، مهران رئوف فعال کارگری، مراد طاهباز فعال محیط زیست و شهرام شیرخانی  وکیل– با وجود نامشروع بودن تاکنون به طور سوال برانگیزی از معامله منعقد شده بین جمهوری اسلامی ایران و دولت بریتانیا کنار گذاشته شده اندعلیرغم نامشروع بودن زندان و شکجه آنها .

دولت بریتانیا در ابتدا مدعی شد که مراد که مبتلا به سرطان است به عنوان بخشی از این معامله آزاد خواهد شد. با این حال او دوباره دستگیر و زندانی شد و اکنون اودر اعتراض به این وضعیت در اعتصاب غذا به سر می برد، حتی با وجود صحبت هایی که وجود دارد ممکن است به زودی دوباره آزاد شود.

لیز تراس، وزیر امور خارجه بریتانیا در اظهارات خود درروزنامه گاردین در این هفته  « داوطلبانه هیچ سخنی در مورد مهران  رئوف نکرد این به این معنی است که او هرگز بخشی از مذاکرات بر سر بدهی نبوده است»، و همچنین جو اتکینز-پوتس، فعال عفو بین‌الملل،بسیار نگران این بود از اینکه مهران کنار گداشته شده  و اینکه « او قربانی بازداشت خودسرانه شده است.»

به گفته  دالی ویل سخنگوی کمپین اضطراری: «لیز تراس به خوبی می‌داند که رئوف خانواده نزدیکی در داخل ایران ندارد، وکیل او در بریتانیا در سال ۲۰۲۱ به طرز غم‌انگیزی درگذشت و وکیل او در ایران زندانی است با این حال، او وانمود می کند که این فقط مربوط به درخواست او یا یکی از اعضای خانواده است که مستقیماً از وزارت خارجه بریتانیا درخواست کنند. همچنین نگاه کنید به متن «چه کسی برای مهران رئوف صحبت خواهد کرد؟» ( ایران وایر، 17 مارس)

این  توهین آمیز است و بر حقیقت تحلیل درخواست اضطراری تأکید می کند که در حالی که دولت های جهان - اعم از آمریکا و انگلیس یا جمهوری اسلامی - از منافع ملی خود پیروی می کنند،«مردم ایالات متحده و ایران همراه با مردم دیگر جهان، ما منافع مشترک خود را داریم و به عنوان بخشی برای رسیدن به دنیای بهتر، می باسیت برای آزادی زندانیان سیاسی ایران متحد شویم»

به قول مریم کلارن، که کمپین #FreeNahid را برای مادر زندانی خود ناهید تقوی سازماندهی کرده است، به کمپین اضطراری گفت:« این مایه شرمساری است که آزادی نازنین و انوشه به رابطه بین بریتانیا و جمهوری اسلامی ایران بستگی دارد من عمیقا سیاست های هر دو دولت را محکوم می کنم.  یکی شکنجه می کند، دیگری شکنجه را تائید می کند و در نهایت، هر دو در راستای منافع ملی خود عمل می کنند. نازنین و انوشه اکنون تا حد زیادی به دلیل مبارزات خستگی ناپذیر خانواده هایشان و افرادی که به زندانیان سیاسی اهمیت می دهند، آزاد شده اند ."

زندگی زندانیان سیاسی ایران در معرض خطر است - ما باید همین الان اقدام کنیم!.

این کمپین اضطراری برای زندانیان سیاسی  ایران که سال گذشته در ایالات متحده راه اندازی شد، بیان می کند که "یک کمپین وحشیانه دستگیری، شکنجه و اعدام اکنون در ایران در حال انجام است" و هشدار می دهد که "جان و حیثیت صدها زندانی سیاسی در خطر قریب الوقوع و مرگبار است و همه کسانی که برای عدالت ایستاده اند و آرزوی جهانی بهتر را می طلبند باید همین حالا برای آزادی زندانیان سیاسی ایران متحد شوند."

به طور قابل توجهی و منحصر به فرد، به ویژه در پرتو مذاکرات برجام، کمپین اضطراری اقدام فوری از ایران می‌خواهد که زندانیان سیاسی خود را آزاد کند و ایالات متحده از تهدید یا مداخله در ایران خودداری کند، و تحریم‌ها را ملغا کند.

این فراخوان توسط بیش از 3000 نفر از 40 کشور از جمله آلمان، بریتانیا و فرانسه تایید شده است. امضاکنندگان شامل زندانیان سیاسی سابق ایران، بستگان زندانیان فعلی، کارزار قفس را بسوزان/رها کن پرندگان را، و صداهای وجدان برجسته از جمله شیرین عبادی، کرنل وست، نوام چامسکی، گلوریا استاینم، آریل دورفمن، جودی ویلیامز، دانیل الزبرگ، جودیت باتلر و ریموند لوتا هستند، و به عنوان یک آگهی در پشت جلد شماره تابستان 2021 مجله نیویورک ریویو آو بوکز منتشر شد و به فارسی، ترکی، فرانسوی، اسپانیایی و آلمانی ترجمه شده است.

بدیهی است نظام های ناقض حقوق بشر به دلیل واضح و روشن ” جنایت علیه منزلت انسانی” حقانیتی نداشته و سزاوار تمکین و احترام نیستند و نافرمانی مدنی از فرامین و قوانین ضد انسانی، حرکتی مدنی، مسالت آمیز و به سوی صلح است.

آرا صادره علیه خود را نمی پذیرم و اکنون در ششمین روز غیبت و تمرد از بازگشت به زندان هستم و متاسفانه دیروز نامه ای مبنی بر توقیف اموال وثیقه گذارم را دریافت کرده ام که نشان از ضعف نهادی دارد که به جای تحقق عدالت به ستیز با آن بر پاست.

تا جایی که نافرمانی و تمرد و عدم تمکین از بازگشت به زندان موجب مصادره اموال وثیقه گذارم نگردد، از دستور دادستان برای بازگشت به زندان سرپیچی خواهم کرد

نافرمانی مدنی

نرگس محمدی

تهران

‍
به دلیل همین وضعیت، با کمک وکیل پرونده، جناب آقای رئیسیان، برای گرفتن مرخصی استعلاجی، که حق بدیهی و مسلم زندانی با وضعیت سلامتی مخاطره‌آمیز است، اقدام کردیم. پس از تلاش و اصرار فراوان، قاضی پرونده که با ارجاع به مرخصی پیشین، مدعی بود سپیده استحقاق مرخصی را ندارد و از خطوط قرمز عبور کرده است، در نهایت پذیرفت که پای برگه‌ی مرخصی را امضا کند.
ماراتن ادامه داشت: از یافتن وثیقه تا پیدا کردن کارشناس و طی کردن کارهای اداری؛ همه و همه انجام شدند و در لحظه‌ی آخر گفتند که مرخصی نمی‌دهند. به همین سادگی، جان سپیده و امیدهای خانواده، گروگان دستگاه قضا شد تا بتوانند نشان دهند که قدرتمندند.
قدرتمندانی که افشاگری در مورد شکنجه و آزار و اذیت زنان در زندان بوشهر را خط قرمز می‌دانند و ذره‌ذره آب شدن سپیده در زندان را قدرت.
در آستانه‌ی روز جهانی زن، جان سپیده‌ی ما هنوز در خطر است...=

‍

مادرم ۷ ماه از این یک سال را در سلول های انفرادی سرد و ۱۰۰۰ ساعت بازجویی گذراند و در زندان مبتلا به کرونا شد و به او اجازه مرخصی ندادند، همه اینها تنها به یک دلیل، به خاطر افکار و عقاید و پژوهش کردن.

ناهید دغدغه مردم را دارد. دغدغه زنان، کارگران و مردم زحمتکش، دغدغه محیط زیست و علیه سرکوب و علیه جنگ های بی انتها در خاورمیانه و همه ستم هایی که به مردم روا می شود. رژیم ایران ناهید و دوستانش را به خاطر گفتگو در خانه و کافه و پارک و اعتراض به شرایط بد مردم زندانی کرده است.

در چهل روز گذشته مقامات به مادرم خبر دادند که به خاطر وضعیت بد جسمی اش   می تواند به مرخصی برود. خانواده ما ظرف دو روز وثیقه را آماده کرد ولی خبری از مرخصی نشد!!! همانطور که می دانید مادرم دو تابعیتی است و من در اینجا اعلام می کنم که دستگیری مادرم به خاطر افکارش بوده است و اجازه نخواهم داد که او به مهره بازی کثیف دولت های آلمان و ایران برای معاملات و بده بستان هاشان تبدیل شود.

مریم کلارن ۱۶ اکتبر ۲۰۲۱

ارسال شده در اینستاگرام توسط "قفس را بسوزان"

به روز رسانی کامل را به انگلیسی در اینجا بخوانید